Το 2001, ο Έβερτ είχε πει μεταξύ άλλων σε μια συνέντευξη του:
«Η θέση αυτή (μη ανάμειξη πολιτικών στη
διερεύνηση) προέρχεται από τα γνωστά "παπαγαλάκια" που, ενώ
συνέβαλαν στη δημιουργία της αθλιότητας η οποία επικρατεί στο Χρηματιστήριο με
τις πολύμορφες παρεμβάσεις τους, ιδιαίτερα κατά την προεκλογική
περίοδο, τώρα εισηγούνται να ακολουθηθεί η
πολιτική της μαϊμούς με το "άκου, βλέπε, μη μιλάς". Αυτό
τους βολεύει για να μην αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι και η έκταση του σκανδάλου.
Να αγνοήσουμε δηλαδή το έγκλημα που συντελέστηκε;
Να
αγνοήσουμε τους 1.300.000 επενδυτές που έχασαν τα χρήματά τους; Να
μην πούμε τίποτε για τις 50 μετοχές-φούσκες,που έχασαν μέσα σε ένα χρόνο πάνω
από το 80% της αξίας τους; Συγκεκριμένα, από
τις αρχές Ιανουαρίου 2000 ως και σήμερα 50 μετοχές έχουν χάσει από 76% ως 94%
της αξίας τους. Οποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει
τους αριθμούς, τον δείκτη Χρηματιστηρίου και τις
τιμές των μετοχών από τις αρχές Ιανουαρίου 2000 ως σήμερα θα διαπιστώσει την
έκταση του προβλήματος. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν
δεν επισημαίναμε αυτή την κατάσταση που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα
της τελευταίας 20ετίας.Ουδέποτε στο παρελθόν σε ένα τόσο σύντομο χρονικό
διάστημα έγινε τόσο μεγάλη ανισοκατανομή του εθνικού εισοδήματος. Δεν
μου επιτρέπεται να σιωπήσω και δεν θα σιωπήσω. Αντί να προτείνουν τη σιωπή, θα
πρέπει να αναζητήσουν τους υπεύθυνους της τραγωδίας και να καταλογισθούν
ευθύνες. Αν δεν υπάρξει παραδειγματική
τιμωρία, υπάρχει κίνδυνος το σκάνδαλο αυτό να
επαναληφθεί και στο μέλλον. Και όσοι θα σιωπήσουν ή ανεχθούν θα
έχουν μεγάλη ευθύνη».
Αυτό
εξέφραζε σε γενικές γραμμές την άποψη του και την είχε εκφράσει πάρα πολλές
φορές, τόσο δημόσια όσο και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις. Συνέχισε στο ίδιο μοτίβο
και όταν η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε τη διακυβέρνηση. Μάλιστα οι παρεμβάσεις του
προκαλούσαν τη δυσαρέσκεια της κυβέρνησης. Δεν κάνω συνολική εκτίμηση για τον
Έβερτ, όμως ως προς αυτό το θέμα του δίνω πάρα πολλά εύσημα και πρέπει όλοι να
του το αναγνωρίσουμε. Ήταν ο μόνος που επέμενε τόσο πολύ σε σημείο μάλιστα αυτοκαταστροφικό.
Να σημειώσω ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν αρχικά εβερτικός. Η εβερτική
φράξια κάποια στιγμή διαλύθηκε και τότε προσχώρησε στους Καραμανλικούς.
Η
Νέα Δημοκρατία είχε υποσχεθεί νέο ύφος, καταπολέμηση της διαπλοκής, διερεύνηση
και τιμωρία στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Αντί αυτού έγινε το μεγαλύτερο
κουκούλωμα που έχει γίνει ποτέ. Η συνειδητά εξαπατούσε τους ψηφοφόρους ο
Καραμανλής η ήταν παντελώς άσχετος με τη πραγματικότητα. Δεν ήξερε ότι στο
σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου πολλοί εάν όχι οι περισσότεροι προέρχονται από το
χώρο της Νέας Δημοκρατίας; Δεν ήξερε, δεν ρώταγε; Βέβαια εάν ρώταγε κάποιον από
όλους τους μπούφους που είχε συγκεντρώσει γύρω του δεν θα του έλεγε γιατί δεν
«ήξεραν ούτε τη τύφλα τους». Δεν ρώταγε έναν περιπτερά η έναν μπακάλη; Θα του
το έλεγαν!
Εάν
υποθέσουμε ότι δεν εξαπάτησε συνειδητά τους ψηφοφόρους, όταν διαπίστωσε ότι
εμπλέκονται πολλοί από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας, το κουκούλωσε. Το σκάνδαλο
του Χρηματιστηρίου είναι ένα τεράστιο διπλό σκάνδαλο. Σκανδαλώδες είναι και το μεγάλο
κουκούλωμα που έγινε. Με αυτό το τρόπο «φόρτωσαν» το σκάνδαλο στη κυβέρνηση
Σημίτη, ενώ εάν γινόταν έρευνα θα αποκαλυπτόταν ότι είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο πολλοί
από χώρο της Νέας Δημοκρατίας και θα
μοιραζόταν το σκάνδαλο σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Φημολογείται μάλιστα ότι
αυτοί που ήθελαν το κουκούλωμα, «κράταγαν» ηγετικά πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας
και με άλλους τρόπους.
Εάν οι αναγνώστες ρωτήσουν ένα περιπτερά η έναν μανάβη θα τους πει τι έγινε
στο Χρηματιστήριο. Επειδή είναι πιθανόν να μην ξέρουν όλοι οι περιπτεράδες και
οι μανάβηδες τι έγινε, το περιγράφω περιληπτικά. Στις συμμορίες του
Χρηματιστηρίου συμμετείχαν: χρηματιστές, πολιτικοί, επιχειρηματίες, εγχώριοι
& ξένοι επενδυτές, ΜΜΕ και δημοσιογράφοι. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός
Οικονομικών παρότρυναν τα πρόβατα να μπούν στο στόμα του λύκου δηλαδή στο
Χρηματιστήριο. Εκεί ήταν έτοιμες οι συμμορίες για να τους «ξεπουπουλήσουν» και
να τους «απαλλάξουν» από τις οικονομίες μιας ζωής.
Η κεντρική ιδέα ήταν πολύ απλή. Πρώτα η συμμορία τοποθετούνταν σε μια
εταιρεία η μετοχή. Συχνά ο βασικός μέτοχος της εταιρείας ήταν στο κόλπο. Άλλες
φορές το έκαναν σιγά και αθόρυβα για να μη προκαλέσουν υποψίες και άλλες χωρίς
προφυλάξεις. Εάν η εταιρεία δεν ήταν εισηγμένη την έβαζαν στο Χρηματιστήριο.
Μετά προσπαθούσαν να εκτοξεύσουν τη τιμή της.
Άρχιζαν με δημοσιεύματα για ψεύτικα μελλοντικά σχέδια και ψεύτικα
οικονομικά στοιχεία. Εδώ είχαν συμμετοχή
τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι. Μετά «έδιναν γραμμή» στις Χρηματιστηριακές που
ήταν στο κόλπο να προωθήσουν τη μετοχή. Οι Χρηματιστηριακές χρησιμοποιούσαν και
το μεγάλο δίκτυο των ΑΕΛΔΕ. Η μετοχή
προτεινόταν σαν καλή επενδυτική επιλογή. Πραγματικά οι μετοχές αυτές έκαναν
συνεχή 8άρια καθώς ο ένας μετά τον άλλο οι επενδυτές τοποθετούνταν στη μετοχή. Εάν
η μετοχή είχε «μικρό βάθος», έδινε την αρχική ώθηση η συμμορία με δικές της
τοποθετήσεις στη μετοχή.
Όταν κάπως ηρεμούσε η ξέφρενη ανοδική πορεία, «έπεφτε γραμμή» εξόδου από
την μετοχή. Η «γραμμή» πώλησης όμως είχε μια σημαντική διαφορά από τη «γραμμή»
αγοράς. Η «γραμμή» πώλησης δινόταν μόνο σε όσους ήταν μέσα στο κόλπο. Αντίθετα
η «γραμμή» αγοράς δινόταν σε όσους περισσότερους επενδυτές γινόταν. Έβγαιναν
από τη μετοχή και την άφηναν στο έλεος της. Μπορεί για λίγο να συνέχιζε το momentum ανόδου αλλά μακροχρόνια η μετοχή
κατρακυλούσε. Η συμμορία όμως είχε «τσεπώσει» με αυτό το τρόπο τις
αποταμιεύσεις και τις περιουσίες των απλών επενδυτών που δεν ήταν μέσα στο κόλπο.
Ενώ η σύλληψη της ιδέας είναι εξαιρετικά απλή, η εφαρμογή της δεν ήταν
και τόσο απλή. Έπρεπε να στηθεί όλο το δίκτυο προώθησης των μετοχών. Η αλήθεια
είναι ότι δεν ήταν όλοι που συμμετείχαν στο δίκτυο προώθησης, μέσα στο κόλπο.
Στο κόλπο ήταν μόνο αυτοί που «έπαιρναν γραμμή» για το πότε να βγούν. «Έμαθαν
πως .......πλακώσανε και οι.........» λέει μια λαϊκή παροιμία. Εκτός από αυτούς που
ήταν μέσα στο κόλπο, ήρθαν και κεφάλαια από το εξωτερικό, όταν είδαν πόσο
εύκολη είναι η χειραγώγηση των μετοχών στην Ελλάδα. Χειραγώγησαν τις μετοχές,
έβγαλαν και έφυγαν.
Τα λεγόμενα «παπαγαλάκια» ήταν δύο κατηγοριών. Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ
είχαν ένα παρόμοιο ρόλο με τα παπαγαλάκια που προωθούσαν τα Μνημόνια και την
παραμονή στο ευρώ. Εξάλλου η ίδια συμμορία ήταν πίσω από σκάνδαλο του
Χρηματιστηρίου, όλα σχεδόν τα σκάνδαλα και τη προπαγάνδα για τα Μνημόνια και την
παραμονή στο ευρώ. Η εμπειρία από τη χειραγώγηση του Χρηματιστηρίου
χρησιμοποιήθηκε και για τη χειραγώγηση στα Μνημόνια. Μετά ήταν και τα
παπαγαλάκια που βρισκόταν μέσα σε Χρηματιστηριακές και ΑΕΛΔΕ.
Το ερώτημα είναι τι έκαναν οι
αρμόδιες αρχές σε αυτό το πάρτυ κλεψίματος των αποταμιεύσεων των απλών
επενδυτών που ήταν έξω από το κόλπο. Δεν έκαναν τίποτα απολύτως είτε από
υπερβολική ανικανότητα είτε εσκεμμένα. Όπως και νάχει για αυτό το λόγο είχαν
τοποθετηθεί σε αυτές τις θέσεις, για να μην κάνουν απολύτως τίποτα είτε κατόπιν
εντολής η από αδυναμία.
Πολλοί πολιτικοί έχουν περιουσίες που δεν εξηγούνται. Τα χρήματα τα
έβγαλαν από τα διάφορα σκάνδαλα. Όσοι έβγαλαν χρήματα στο Χρηματιστήριο ήταν
μέσα στο κόλπο. Μπορεί να μην ήταν οι ίδιοι για να μην φαίνονται αλλά ήταν στενά συγγενικά η φιλικά τους πρόσωπα. Οι περιπτώσεις αυτών που έβγαλαν από τύχη η
σωστές επενδυτικές επιλογές είναι ελάχιστες. Δεν είναι μόνο του ΠΑΣΟΚ αλλά και
της Νέας Δημοκρατίας και άλλων κομμάτων. Είναι πάρα πολύ εύκολο να ανακαλύψουν
οι ερευνητικές Αρχές ποιοί είναι οι πολιτικοί, συγγενικά η φιλικά πρόσωπα πολιτικών πού
έβγαλαν πολλά χρήματα στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Δεν υπάρχει όμως
πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο. Η διάθεση είναι για «κουκούλωμα» και όχι για
διαλεύκανση. Ακόμη και από το ΠΑΣΟΚ, προτιμούν να «φορτωθούν» πολιτικά το
σκάνδαλο παρά να τα «σκαλίσουν». Μια από τις βασικές αποστολές του συστημικού
«αχυράνθρωπου» Μητσοτάκη είναι το κουκούλωμα όλων των σκανδάλων,
συμπεριλαμβανομένου αυτού του Χρηματιστηρίου.
Χ. Σ.
