Ψευτοδιαχωρισμός και ανικανότητα

            
Ο διαχωρισμός Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο είναι ένα επικοινωνιακό τέχνασμα που επέβαλαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μια τεράστια επικοινωνιακή επιτυχία σε βάρος της ΝΔ και των υπολοίπων «μνημονιακών» κομμάτων. Μνημόνιο και αντιμνημόνιο είναι ψυχικές διαθέσεις η στάσεις και όχι πολιτικές θέσεις. Το ένα είναι στάση υπακοής και το άλλο στάση αντίδρασης. Μέσα στα δύο στρατόπεδα και ιδιαίτερα στο αντιμνημονιακό παρατηρούνται ετερόκλητες πολιτικές θέσεις.

            Έχουμε αναλώσει άπειρες ώρες συζητήσεων και άπειρες σελίδες μόνο στην επιφάνεια και όχι την ουσία. Τεράστια ευθύνη έχουν εκτός από τους ανίκανους πολιτικούς και οι συνεργοί τους οι δημοσιογράφοι. Η χώρα περνάει όλα αυτά τα δεινά διότι το επίπεδο τόσο των πολιτικών όσο και των δημοσιογράφων είναι πολύ χαμηλό. Αυτοί παρασύρουν και τους πολίτες σε αντιπαραθέσεις ανούσιες και επιφανειακές.
             
Η ουσία του θέματος είναι:
Ποια είναι η συνολική τοποθέτηση 
κομμάτων, κινήσεων, οργανώσεων και προσώπων
 ως προς τα θέματα που διαπραγματεύονται τα Μνημόνια;

            Εάν γινόταν κάτι τέτοιο, πιθανότατα να ανακαλύπταμε ότι υπάρχουν πολύ μικρότερες διαφορές μεταξύ κάποιων που βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα παρά στο ίδιο στρατόπεδο. Οι «Μνημονιακοί» που είναι σοβαροί παραδέχονται ότι μερικές πολιτικές έπρεπε να είναι διαφορετικές ενώ οι «Αντιμνημονιακοί» που είναι σοβαροί παραδέχονται ότι κάποιες πολιτικές είναι σωστές ενώ άλλες αναπόφευκτες.
            Ο ψευτοδιαχωρισμός Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο είναι άλλο ένα παράδειγμα προχειρότητας, επιπολαιότητας και επιφανειακής  η «άρπα κόλλα» αντιμετώπισης των πολιτικών θεμάτων. Είναι άλλο ένα φαινόμενο του πολύ χαμηλού επιπέδου του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
            Μέχρι την αρχή της κρίσης δεν είχα καμία ενασχόληση με τα κοινά. Κοίταζα τη δουλειά μου και τα πήγαινα αρκετά καλά επαγγελματικά. Ένα από τα καλά της κρίσης είναι ότι αρκετοί πολίτες αποφάσισαν η αναγκάστηκαν να ασχοληθούν με τα κοινά. Από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα κοινά, έχω συναντήσει ανθρώπους, ανάμεσα τους και άγνωστους δημοσιογράφους, με επίπεδο εκατό φορές ανώτερο από όλους τους μαϊντανούς που βγαίνουν στα κανάλια και λένε τις ανοησίες τους και τις επιπολαιότητες τους.
            Δεν τους ξέρει κανείς, δεν έχουν βγει σε κανένα κανάλι, δεν έχουν γράψει σε καμία εφημερίδα (εκτός των δημοσιογράφων). Κάποιοι έχουν δημοσιεύσει τις απόψεις τους σε αυτό το e-Βήμα, σε social media και σε άλλα sites/blogs στο internet. Αυτοί πρέπει να «σηκώσουν τη χώρα στις πλάτες τους» και όχι οι ανίκανοι απατεώνες που μας κυβερνούσαν μέχρι σήμερα.  Στην Ελλάδα χρειάζεται να έρθουν τα πάνω-κάτω για να ορθοποδήσει η χώρα.  Οι περισσότεροι που είναι πάνω είναι τελείως άχρηστοι και αναδείχθηκαν με όλους τους άλλους τρόπους εκτός από τη αξία τους. Κάποιοι που είναι πιο κάτω είναι αυτοί που πραγματικά αξίζουν. Πρέπει να τους βρούμε και να τους βάλουμε μπροστά για να πάμε πραγματικά μπροστά.  

Βασίλης Κ