Τα έχουμε εξηγήσει πριν καιρό
εκτεταμένα αλλά θα τα εξηγήσουμε. Στο ΠΑΣΟΚ τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα είναι οι
σημιτικοί η εκσυγχρονιστές και οι παπανδρεϊκοί. Οι σημιτικοί είναι
γερμανογαλλόφιλοι και οι παπανδρεϊκοί αμερικανόφιλοι. Στη ΝΔ τα στρατόπεδα
είναι καραμανλικοί και μητσοτακικοί. Η καραμανλική παράδοση είναι φιλογαλλική.
Οι μητσοτακικοί είναι μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας. Παπανδρεϊκοί και μητσοτακικοί
είναι σε μεγάλη κόντρα από την εποχή τη Ένωσης Κέντρου.
Μετά το 2009, ο Σαμαράς που είναι
αμερικανόφιλος, ήρθε αντιμέτωπος με τον Παπανδρέου που είναι επίσης
αμερικανόφιλος. Ο Σαμαράς είχε στηριχτεί από τους καραμανλικούς στις εσωκομματικές εκλογές και έτσι κέρδισε τη Μπακογιάννη. Με βάση την αρχή «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος», έκανε
συμμαχία με τον Βενιζέλο που ο Σημίτης του είχε αναθέσει την αρχηγία των
σημιτικών. Ο Βενιζέλος έχει επίσης στενή σχέση με τους μητσοτάκηδες λόγω του
πεθερού του Μπακατσέλου. Μπορεί οι μητσοτάκηδες να ήταν οι κουμπάροι της
παντρειάς σημιτικών- Σαμαρά. Σε ιδεολογική βάση η κεντρώα πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ
είναι πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία.
Οι παπανδρεϊκοί ήταν το αριστερό
τμήμα του παλιού ΠΑΣΟΚ ενώ οι σημιτικοί το κεντρώο. Οι παπανδρεϊκοί είχαν
αναπτύξει φλερτ από παλιά με το ΣΥΡΙΖΑ και έβλεπαν με καλό μάτι την συνεργασία,
κάτι που δεν συνέβαινε με τους σημιτικούς. Όταν οι παπανδρεϊκοί κατάλαβαν το
μεγάλο χουνέρι που τους έπαιξαν οι σημιτικοί με το Βενιζέλο, στράφηκαν προς το
ΣΥΡΙΖΑ.
Υπήρχαν οι καλές σχέσεις από το
προηγούμενο φλερτ και επίσης ήταν πιο κοντά ιδεολογικά καθώς οι παπανδρεϊκοί ήταν
πιο αριστερά απο τους σημιτικούς. Όλοι όσοι πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ (Κατσέλη,
Βαρουφάκης κλπ) ήταν παπανδρεϊκοί. Οι παπανδρεϊκοί ανέβασαν το ΣΥΡΙΖΑ και τον έφεραν
στην εξουσία. Δεν το έκαναν μόνο με τις ψήφους αλλά και πολλούς άλλους τρόπους.
Ο παλιός ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα μεγάλο ρωσόφιλο τμήμα, τους λαφαζανικούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ
βρέθηκε με μια ισχυρή φιλορωσική κλίκα και μια ισχυρή φιλοαμερικανική. Όταν
αποχώρησε η φιλορωσική κλίκα με τη ΛΑΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε πιο αμερικανόφιλος.
Κάργα αμερικανόφιλοι είναι ο
Μάνος, ο Ανδριανόπουλος και οι περισσότεροι φιλελεύθεροι. Αυτοί παρόλο που είχαν
συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου, υποστηρίζουν τώρα Μητσοτάκη. Ο Μάνος
ήταν υπουργός Οικονομικών επι Μητσοτάκη. Στη Δράση το Μάνου είναι ο θετός γιός
του Μητσοτάκη Σκυλακάκης και η ξαδέλφη των Μητσοτάκηδων Λυμπεράκη.
Το παλιό ΛΑΟΣ ήταν αγγλόφιλοι.
Μετά τη διάσπαση, αυτοί που προσχώρησαν στη ΝΔ παρέμειναν αγγλόφιλοι. Οι
υπόλοιποι στράφηκαν προς τη Ρωσία. Προς τη Ρωσία μεριά βρίσκεται και η Χρυσή
Αυγή. Κάποιοι εφοπλιστές που τους υποστήριξαν είναι απροσδιόριστοι. Οι ΑΝΕΛ βρίσκονται
κάπου μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας. Λίγο ΛΑΟΣ θυμίζει η περίπτωση.
Εδώ πρέπει να εξηγήσουμε ότι οι
διάφορες χώρες δεν έχουν εχθρικές σχέσεις μεταξύ τους. Απλά άλλες είναι πιο
κοντά και άλλες πιο μακριά. Σε γενικές γραμμές ΗΠΑ, Αγγλία και Ισραήλ είναι
κοντά όπως και Γαλλία με Γερμανία. Όμως η Γερμανία έχει καλές σχέσεις με τη
Ρωσία όπως έχει και το Ισραήλ. Επίσης οι ΗΠΑ συνεννοούνται με τη Ρωσία. Σε περίπτωση διαμάχης
μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, οι υπόλοιπες συνήθως συντάσσονται με τις ΗΠΑ.
Η Γερμανία ήταν αμερικανικό
προτεκτοράτο μετά το Β’ Παγκόσμιο. Σιγά σιγά ανεξαρτητοποιήθηκε και τελευταία
αρκετά. Οι ΗΠΑ ήταν αγγλική αποικία και έχει στενές πολιτισμικές σχέσεις με την
Αγγλία. Οι περισσότεροι Αμερικανοί είναι όμως γερμανικής καταγωγής. Με τη Γαλλία
οι ΗΠΑ διατηρούν πολιτικές σχέσεις λόγω των Επαναστάσεων (Γαλλική &
Αμερικανική) και των Συνταγμάτων τους. Το Ισραήλ έχει ομοεθνείς η για την ακρίβεια
ομόθρησκους σε όλες τις χώρες. Παλαιότερα η εβραϊκή κοινότητα ήταν ισχυρότερη
στην Βρετανία και στη σημερινή εποχή στις ΗΠΑ. Επομένως δεν είναι διαφορετικά
στρατόπεδα αλλά διάφορες χώρες που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους διμερείς σχέσεις.
Άλλες σχέσεις είναι πιο κοντινές και άλλες πιο μακρινές.
Όταν λέμε φίλα προσκείμενοι (για τους Έλληνες πολιτικούς) μπορεί
να βρίσκονται σε όλη τη γκάμα ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο. Το ανοιχτό γκρι
δεν έχει μεγάλη διαφορά από το άσπρο και το σκούρο γκρι από το μαύρο. Δεν
κατακρίνουμε τις φιλικές σχέσεις με σύμμαχες χώρες δηλαδή την περιοχή του άσπρου
η του ανοιχτού γκρι. Αυτό που κατακρίνουμε είναι όταν πολιτικοί η κόμματα ελέγχονται
από ξένες δυνάμεις δηλαδή βρίσκονται στη περιοχή του σκούρου γκρι η του μαύρου.
Το μαύρο είναι πράκτορες και το σκούρο γκρι δεν είναι στη κυριολεξία πράκτορες
αλλά πρακτικά σαν πράκτορες.
Επίσης κατακρίνουμε τη προπαγάνδα,
τη χειραγώγηση, τις μίζες, τις κομπίνες, τα σκάνδαλα, το μαύρο χρήμα, τη
κακοδιαχείριση, τη προδοσία, τη διαφθορά, την διαπλοκή, την ανικανότητα κλπ που οδήγησαν στη καταστροφή της χώρας
και εμποδίζουν την ανόρθωση της. Αυτά δημιουργήθηκαν από τη προσπάθεια όλων ανεξαρτήτως
των χωρών να ασκήσουν πολιτικό έλεγχο στη Ελλάδα.
Μ. Κ.
