Θα
επιχειρήσω μια πρώτη ανασκόπηση και εξέταση όσων έχουν γραφτεί στα προηγούμενα άρθρα για τη Νέα Δημοκρατία. Δεν τελειώσαμε αλλά μόλις αρχίζουμε. Δεν
δημοσιεύουμε απόρρητες πληροφορίες αλλά δημοσιεύουμε εκτιμήσεις και
συμπεράσματα που στηρίζονται σε απόρρητες πληροφορίες. Δημοσιεύουμε δημόσιες
πληροφορίες δηλαδή πληροφορίες που προέρχονται από τα ΜΜΕ, το Ιντερνετ και φήμες. Όπως επίσης έχουμε ξαναγράψει οι
πληροφορίες δεν αποτελούν αποδείξεις (προς το παρόν) αλλά δημιουργούν σοβαρές
ενδείξεις η υπόνοιες. Εξάλλου αποδείξεις χρειάζονται μόνο τα δικαστήρια για να
καταδικάσουν κάποιον. Οι πολίτες δεν χρειάζονται αποδείξεις για να διαμορφώσουν
μια γνώμη αλλά απλά σοβαρές ενδείξεις.
Η
Οριάνα Φαλάτσι εκτός από σύντροφος του Παναγούλη ήταν και μια πολύ σοβαρή δημοσιογράφος
και Ιταλίδα. Θα πρέπει να τη πάρουμε πολύ στα σοβαρά. Δεν είχε κανένα λόγο να
εξαπολύσει κατηγορίες κατ’ αγνώστων εάν δεν είχε πολύ σοβαρές ενδείξεις. Εάν
ήταν Ελληνίδα θα μπορούσαμε ίσως να της αποδώσουμε πολιτικά κίνητρα.
Κατηγόρησε
τον Αβέρωφ ότι είχε άμεση σχέση με τη δολοφονία του Παναγούλη. Υποστήριξε ότι η
δολοφονία έγινε για να του «κλείσουν το στόμα» καθώς είχε στοιχεία για εμπλοκή
πολιτικών προσώπων στο καθεστώς της επταετίας. Εάν τα πολιτικά πρόσωπα ήταν μόνο από το χώρο του ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε λόγο ο Αβέρωφ να το καλύψει αλλά
τουναντίον θα ήθελε να τα αποκαλύψει. Επομένως βγαίνει το συμπέρασμα ότι σίγουρα ήταν και από
το χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Με δεδομένο ότι το δικτατορικό καθεστώς ήταν
δεξιό, λογικό είναι να υποθέσουμε ότι τα πολιτικά πρόσωπα προέρχονταν κυρίως
από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας.
Ο
Αβέρωφ είχε ταχθεί υπερ της διχοτόμησης της Κύπρου. Είχε υποστηρίξει μάλιστα
και την Τουρκική εισβολή. Την έβλεπε κατά κάποιο τρόπο σαν αναγκαίο κακό. Η
Αγγλία είχε συμφωνήσει με την εισβολή αλλά είχε αρνηθεί να συμμετέχει. Εάν
πράγματι πολιτικά πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας σχετίζονται με τη δικτατορία,
τότε είναι λογικό να σχετίζονται και με την εισβολή της Κύπρου. Θα πρέπει
να είναι κανείς πολύ αφελής να πιστεύει ότι ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης
ενεργούσαν από μόνοι τους, χωρίς την στήριξη η την συγκατάθεση κάποιων άλλων που
ενδεχομένως να τους έβλεπαν σαν αναγκαίο κακό (η καλό).
Δύο
πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας είχαν σημαντικό ρόλο στη πορεία προς την ένταξη
στην ΕΕ και τα δύο από τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών. Ο Αβέρωφ υπόγραψε τη
συμφωνία σύνδεσης και ο Ράλλης τη συμφωνία ένταξης. Δεν είναι τυχαίο που τα
πρόσωπα αυτά τοποθετήθηκαν στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών στις συγκεκριμένες
στιγμές.
Σίγουρα
δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς έναν πολιτικό για ότι έκανε κάποιος συγγενής η
στενός φίλος τους. Όμως οι πολλές συμπτώσεις δημιουργούν ερωτήματα. Δεν μπορεί
να κατηγορήσει κανείς τον Ράλλη για την πολιτική συμπεριφορά του πατέρα που
καταδικάστηκε ως δωσίλογος καθώς ήταν πρωθυπουργός της κατοχής. Βλέπουμε όμως
ότι οικογένειες που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στη κατοχή, έπαιξαν ένα
πολύ σημαντικό ρόλο στη Νέα Δημοκρατία (και όχι μόνο). Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Προκύπτει το συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία διαχρονικά ελέγχεται από ξένα κέντρα
εξουσίας.
Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να παρουσιάσει την εικόνα του
πατριωτικού, ηθικού, χριστιανικού κόμματος. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια!
Πατριωτικό, χριστιανικό και ηθικό είναι το παραμύθι που «πουλάνε» συστηματικά
στους συντηρητικούς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους γιατί αυτό είναι που «πιάνει» στο
συγκεκριμένο εκλογικό τμήμα. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Είναι
από τα λιγότερα πατριωτικά κόμματα καθώς ελέγχεται από ξένες δυνάμεις,
συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα και πρόσωπα της εμπλέκονται σε όλα σχεδόν τα
σκάνδαλα. Όσον αφορά τη θρησκεία,
ελάχιστοι από τους πολιτικούς της έχουν πραγματική σχέση μαζί της.
Όσοι
υποστήριξαν την στρατιωτική κατοχή της Ελλάδας στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,
υποστηρίζουν την οικονομική κατοχή σήμερα. Ενώ τότε συνδεόντουσαν με το ναζισμό
σήμερα φαίνεται να συνδέονται με τον παγκόσμιο εβραϊσμό. Υπάρχουν εξηγήσεις για
το πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο και να υποστήριζαν τα δύο αυτά
φαινομενικά αντίθετα. Είναι πιο προχωρημένο θέμα που το κατέχουμε πολύ καλά. Ενδέχεται να αναλύσουμε σε βάθος, απλά να αγγίξουμε η
να αφήσουμε τέτοια θέματα. Θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις.
Το
2000, ο Σταύρος Παπασταύρου καταγγέλθηκε στο ΣΔΟΕ μαζί με το Σάμπυ Μιωνή από
την Ελβετική Julius Baer για
ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Την ίδια περίπου περίοδο ενεπλάκη στο σκάνδαλο του
Χρηματιστηρίου. Βρισκόταν ήδη μια δεκαετία βαθιά μέσα στους κόλπους της Νέας
Δημοκρατίας. Έτυχε της εύνοιας όλων από τον Γιώργο Ράλλη (Μπριγκίτα
Παπασταύρου), τους Μητσοτάκηδες, τον Καραμανλή ακόμη και τον Σαμαρά. Είναι
γέννημα θρέμμα της Νέας Δημοκρατίας και όλοι έσπευσαν πρόσφατα να τον καλύψουν.
Πάρα
πολλά πολιτικά πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας έχουν περιουσίες που δεν
δικαιολογούνται. Οι περιουσίες είναι σε ακίνητα η καταθέσεις. Εφόσον δεν
δικαιολογούνται προέρχονται από περίεργους τρόπους δηλαδή τα διάφορα γνωστά
σκάνδαλα και τις μίζες. Τα πιο γνωστά σκάνδαλα είναι του Χρηματιστηρίου, των
δομημένων ομολόγων, του Βατοπεδίου, της Siemens, των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Το
βρώμικο χρήμα από τα σκάνδαλα και τις μίζες έπρεπε κάπως να ξεπλυθεί. Πολλά
πήγαν σε καταθέσεις στη Ελβετία και τους φορολογικούς παραδείσους. Άλλα έγιναν
ακίνητα μέσα από δαιδαλώδεις συναλλαγές. Για τα ποσά που βρίσκονται στη λίστα
Λαγκάρντ και τις διάφορες άλλες λίστες υπάρχουν δύο ερωτήματα, εάν φοροδιέφυγαν
και από που προέρχονται. Τα περισσότερα χρήματα όχι μόνο φοροδιέφυγαν αλλά
προέρχονται από σκάνδαλα και μίζες. Από εκεί προέρχονται οι περιουσίες που
έκαναν οι πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας. Άλλοι τις έχουν στο όνομα τους ενώ οι
περισσότεροι σε συγγενικά η πολύ φιλικά τους πρόσωπα.
Αυτό που έγινε στο Χρηματιστήριο ήταν κατόπιν
σχεδίου και όχι τυχαία. Σχεδόν όλοι όσοι έβγαλαν πολλά χρήματα ήταν «μέσα στο
κόλπο». Ελάχιστοι έβγαλαν από τύχη η σωστές επιλογές. Είναι πολλοί οι πολιτικοί
της Νέας Δημοκρατίας που έβγαλαν χρήματα στο Χρηματιστήριο και είναι πολύ εύκολο
να τους ανακαλύψει όποιος θέλει. Επίσης έβγαλαν με άλλους τρόπους.
Έχουμε
σαν δεδομένο ότι ο Παπασταύρου εμπλέκεται σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος,
φοροδιαφυγή και τουλάχιστον στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Σε άλλα σκάνδαλα
εμπλέκονται πρόσωπα του ίδιου κύκλου. Επίσης έχουμε σαν δεδομένο ότι πολλά
πολιτικά πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας έχουν περιουσίες που δεν εξηγούνται και ότι
ενεπλάκησαν και πλούτισαν στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου.
Μια
πιθανή λογική εξήγηση είναι ότι ο Παπασταύρου ήταν άνθρωπος «ειδικών αποστολών».
Αυτό δεν αφορούσε μόνο τις Διεθνείς σχέσεις του κόμματος αλλά και τα οικονομικά
σκάνδαλα και το βρώμικο χρήμα, το ξέπλυμα, τη φοροδιαφυγή κλπ. Ο Παπασταύρου και
ίσως μερικοί άλλοι μπορεί να ξέρουν όλα τα βρώμικα μυστικά τους.
Εμείς
στη Νέα Αρχή διακείμεθα φιλικά προς όλες τις σύμμαχες χώρες: ΗΠΑ, Ισραήλ,
Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Αραβικές χώρες κλπ. Εκτιμούμε τον πατριωτισμό
τους και τον ζήλο που δείχνουν στη προαγωγή των συμφερόντων των χωρών τους. Όπως
και αυτοί έτσι και εμείς είμαστε
πατριώτες και υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα τις χώρας μας. Είμαστε απέναντι
στους εγχώριους προδότες και απατεώνες και όχι απέναντι στους ξένους πατριώτες.
Θέλουμε
απλά να βάλουμε τις σχέσεις μας με τις φίλες και σύμμαχες χώρες σε μια μια νέα
βάση δηλαδή να κάνουμε μια Νέα Αρχή. Η Νέα Αρχή δεν μπορεί να γίνει με παλιά
φθαρμένα υλικά. Επίσης κάποιοι πρέπει να πληρώσουν για όλα όσα έγιναν. Μπορεί
απλά να πληρώσουν τα πρόσωπα που εμπλέκονται και να μη χρειαστεί να σκάψουμε
πιο βαθιά.
Μ. Σ.
