Μετά
το δημοψήφισμα ξεκίνησε μια ατέλειωτη προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης από όλες τις πλευρές. Όλοι
προσπαθούν να το ερμηνεύσουν το αποτέλεσμα όπως τους βολεύει, παρόλο που έχουν την στοιχειώδη
ικανότητα για να καταλάβουν πια ακριβώς ήταν η ερώτηση. Το δημοψήφισμα ήταν για
μια συγκεκριμένη πρόταση των δανειστών, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Δεν
ήταν ούτε υπέρ αλλά ούτε και κατά της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Εάν
τεθεί δίλημμα μεταξύ της συγκεκριμένης πρότασης και εξόδου από την ευρωζώνη, η
απάντηση με βάση τη λαϊκή εντολή είναι έξοδος από την ευρωζώνη. Για την πρόταση υπάρχει αρνητική εντολή του λαού
ενώ για την παραμονή στην ευρωζώνη μόνο δημοσκοπικά αποτελέσματα. Οι δημοσκοπήσεις
όμως δεν είναι δημοψήφισμα αλλιώς δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε εκλογές.
Αυτονόητο
είναι ότι αποκλείεται οποιαδήποτε χειρότερη πρόταση. Αφού ο λαός απέκλεισε τη
συγκεκριμένη πρόταση θα απέκλειε και οποιαδήποτε χειρότερη. Το εάν μια πρόταση
είναι χειρότερη είναι όμως σχετικό. Είναι εύκολος ο χαρακτηρισμός όταν η πρόταση
είναι ίδια η χειρότερη σε όλα τα σημεία. Εάν όμως είναι χειρότερη σε κάποια
σημεία και καλύτερη σε άλλα τότε είναι χειρότερη η καλύτερη;
Η κυβέρνηση δεν έχει λαϊκή εντολή να υπογράψει
μια καλύτερη πρόταση. Ούτε από το δημοψήφισμα προκύπτει κάτι τέτοιο αλλά ούτε
και από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Το εάν θα πρέπει να δεχτεί η όχι μια καλύτερη
πρόταση είναι προσωπική εκτίμηση του καθενός. Για να εκφράσω την δική μου
προσωπική άποψη θα πρέπει να ξέρω ακριβώς την πρόταση. Το πιθανότερο είναι η κυβέρνηση
να υπογράψει μια συμφωνία λίγο καλύτερη η λίγο χειρότερη από αυτή που απέρριψε
ο ελληνικός λαός. Θα είναι ένα τρίτο Μνημόνιο. Δεν λέω ότι θα είναι λάθος αλλά
ούτε και σωστό. Είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση.
Το δημοψήφισμα σε καμία περίπτωση δεν ήταν ψήφος εμπιστοσύνης στο ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα
η την συγκυβέρνηση. Το αποτέλεσμα είχε ένα θετικό αντίκτυπο στις δυνάμεις που
υποστήριξαν το ΟΧΙ και αρνητικό στις δυνάμεις που υποστήριξαν το ΝΑΙ. Οι δυνάμεις του ΟΧΙ όμως ήταν πολύ ευρύτερες από την συγκυβέρνηση. Εάν δεν μπορεί η κυβέρνηση να εφαρμόσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις, θα πρέπει
σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να ξαναζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τον ελληνικό
λαό. Θα πρέπει να δημιουργήσει ένα άλλο πρόγραμμα διαφορετικό από αυτό της
Θεσσαλονίκης και να το θέσει στη κρίση του ελληνικού λαού.
Κάποια
από αυτά που συνέβησαν μέσα στο εξάμηνο διακυβέρνησης είναι θετικά ενώ άλλα είναι
αρνητικά. Θετικά είναι ότι πραγματικά αποδείχθηκαν σκληρότεροι διαπραγματευτές και
με μεγαλύτερη ευαισθησία από τους προηγούμενους. Από την άλλη, έπεσαν πολύ έξω
στις προβλέψεις τους, η οικονομία είναι σε χειρότερη κατάσταση και η συμφωνία
ενδεχομένως να είναι χειρότερη από το email Χαρδούβελη. Ο λαός θα τα ζυγίσει όλα και θα διαμορφώσει το αποτέλεσμα
των εκλογών.
Νώντας Γ