Η τρόικα έχει εν μέρει δίκιο στην εσωτερική υποτίμηση που επιχειρεί. Από τη στιγμή που οι Έλληνες θέλουν πάση θυσία την παραμονή στην ευρωζώνη, είτε από μαζοχισμό, είτε από άγνοια, είτε γιατί τους έχει γίνει πλύση εγκεφάλου, τότε ο μόνος δρόμος είναι η εσωτερική υποτίμηση με αμφίβολα όμως αποτελέσματα.
Από την άλλη οι υπόλοιπες εναλλακτικές, όπως πχ έξοδος απο το ευρώ, δεν είναι στρωμένες με ροδοπέταλα. Επομένως ποια είναι η απάντηση στα ερώτημα : Εντός η εκτός ευρωζώνης, εντός η εκτός ΕΕ ;
Η απάντηση είναι «εξαρτάται». Προκαλεί εντύπωση η μεγάλη ευκολία με την οποία παίρνουν τη μία η την άλλη θέση διάφοροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ. Για τα πρόσωπα υπάρχει εξήγηση. Είναι άσχετοι η είναι «παπαγάλοι». Τα κόμματα όμως θα έπρεπε να έχουν καλύτερη επεξεργασία του ζητήματος.
Ισχυρές χώρες όπως η Γερμανία οφείλουν να αντιληφθούν ότι εάν θέλουν ενωμένη Ευρώπη θα πρέπει να ενδιαφερθούν και για τα συμφέροντα των αδύναμων χωρών και όχι μόνο για τα δικά τους. Επίσης να αναγνωρίσουν ότι το ενιαίο νόμισμα αποδυναμώνει τις οικονομίες αδύναμων χωρών και να δεχτούν την εφαρμογή πολιτικών που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Πιθανώς να ελπίζουν ότι η Ευρώπη θα εξακολουθήσει να μένει ενωμένη εις βάρος των αδύναμων χωρών και προς όφελος των ισχυρών. Μέχρι στιγμής αυτό τους «βγαίνει».
Εάν μεν αλλάξουν στάση η καλύτερη λύση είναι η παραμονή στην ευρωζώνη. Πόσο όμως θα περιμένουμε; Όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνει η καταστροφή που συντελείται στη χώρα. Ελπίζουμε χρόνια τώρα σε μια αλλαγή αντιμετώπισης απο τη Γερμανία. Η ελπίδα όμως δεν γίνεται απαραίτητα πραγματικότητα. Μπορεί και να μην γίνει ποτέ η να γίνει τόσο αργά που η καταστροφή που θα έχει συντελεστεί να είναι ανεπανόρθωτη.
Η.Π.
Άνεργος