Νέα
τάξη, παγκοσμιοποίηση, παγκόσμια κυβέρνηση, πανθρησκεία είναι έννοιες
διαφορετικές αλλά σχετικές. Η παγκοσμιοποίηση ήδη επιχειρείται εδώ και πολλά
χρόνια και οι περισσότεροι ηγέτες κρατών
έχουν θετική στάση προς αυτή. Παγκόσμια κυβέρνηση, πανθρησκεία, ενιαίο
παγκόσμιο νόμισμα αποτελούν ακραία έκφραση και ίσως το τελικό στάδιο της. Την
πρόθεση δημιουργίας παγκόσμιας κυβέρνησης δεν αναφέρουν μόνο οι πολέμιοι αλλά
και οι υπέρμαχοι της. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο για όποιον θέλει να ψάξει.
Μερικά
από τα επιχειρήματα υπέρ είναι: α) θα
σταματήσουν οι πόλεμοι και οι κάθε λογής συγκρούσεις που στη πλειοψηφία τους
είναι εθνικοί η θρησκευτικοί β) θα υπάρχει οικονομική συνεργασία η οποία θα
δημιουργήσει οικονομική ευημερία γ) δεν θα υπάρχουν φτωχές και πλούσιες χώρες
και όλος ο κόσμος θα βρίσκεται στο ίδιο βιοτικό επίπεδο.
Η
κ. Λαγκάρντ από τους ένθερμους υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης και κατ’
επέκταση της παγκόσμιας κυβέρνησης έκανε πρόσφατα μια δήλωση. Ισχυρίζεται ότι την ενδιαφέρει περισσότερο αν
έχει φαγητό ένα παιδί στην Αφρική παρά το πρόβλημα των Ελλήνων. Θεωρώ ανθρώπους
σαν την κ. Λαγκάρντ εξαιρετικά υποκριτές και χαμηλής ηθικής υπόστασης. Εάν η κ.
Λαγκάρντ ενδιαφέρεται πραγματικά για τα παιδιά της Αφρικής να δώσει το 80% του
αστρονομικού μισθού της για αυτό το σκοπό! Το 20% είναι υπεραρκετό για να ζήσει
μια πολύ άνετη ζωή! Τα όνειρα δεν χτίζονται παράλληλα με αμύθητες περιουσίες
αλλά με προσωπικές θυσίες και αγώνα κ. Λαγκάρντ! Δεν χτίζεις όνειρα εκ του
ασφαλούς, με ακριβά συνολάκια, γιώτ και ζώντας μέσα στη χλιδή! Δεν σας το είπε
κανείς αυτό; Διαβάστε και κανένα βιβλίο! 
Στο ίδιο
μήκος κύματος και η κατά τα άλλα αξιόλογη επικεφαλής Ευρωβουλευτών ΝΔ κ.
Γιαννάκου. Πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή υπεραμυνόμενη της παγκοσμιοποίησης
είπε ότι πριν λίγο χρόνια ο μέσος Ινδός δεν φόραγε ποτέ του παπούτσια και
σήμερα έχει τη δυνατότητα να παρέχει τις υπηρεσίες του σε όλο το κόσμο. Για να
πάρει παπούτσια ο Ινδός πρέπει να πεθάνουν τέσσερις χιλιάδες Έλληνες; Όσοι από εμάς έχουν αλτρουϊστικά προς τους
συνανθρώπους αισθήματα δεν θα αντιστεκόμαστε σε μια μικρή πτώση του βιοτικού
μας επιπέδου ούτως ώστε να ανέβει σε άλλες περιοχές του κόσμου. Όμως δεν
μπορούμε να δεχθούμε την καταστροφή μας.
Ενδεικτικά
αναφέρθηκαν δύο δηλώσεις. Δεν είναι οι μοναδικές, υπάρχουν πάρα πολλές. Οι
υποστηρικτές της παγκόσμιας κυβέρνησης θεωρούν ότι οι λαοί δεν έχουν το
απαιτούμενο πνευματικό επίπεδο να
θελήσουν από μόνοι τους κάτι τέτοιο. Εάν γινόταν δημοψήφισμα σε λίγες χώρες θα
πέρναγε η πρόταση. Έτσι προσπαθούν να την επιβάλλουν με άλλους τρόπους. Οι
υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης που θα καταλήξει σε παγκόσμια κυβέρνηση δεν
έχουν ενιαίες απόψεις και επικρατούν διάφορες τάσεις. Αν και συνήθως μετριοπαθούς
πολιτικής τοποθέτησης, οι περισσότεροι έχουν φανατισμό στο θέμα της
παγκοσμιοποίησης. Η μετριοπάθεια είναι φιλοσοφική θέση, στάση ζωής και όχι μόνο
πολιτική ιδεολογία.
Εγείρονται
αρκετά ερωτήματα για το πώς έχουν σχεδιάσει τη παγκόσμια κυβέρνηση. Θα εξακολουθήσουν
να υφίστανται κράτη διατηρώντας τη γλώσσα, τη θρησκεία και το πολιτισμό τους η
θα είναι όλος ο κόσμος ένα κράτος; Μήπως μαζί με τα θετικά έρθουν και αρνητικά; Μήπως το ωραίο όνειρο είναι
πρόφαση και καλύπτει άλλους σκοπούς; Μήπως μειωθεί η διαφορά του βιοτικού
επιπέδου ανάμεσα σε περιοχές του πλανήτη αλλά αυξηθεί η ανισοκατανομή χρήματος
και πλούτου; Μήπως ο έλεγχος όλου του κόσμου είναι στα χέρια μια μικρής ομάδας
που θα προωθεί τα συμφέροντα της σε βάρος των πολλών; Μήπως μειωθούν οι
ανθρώπινες ελευθερίες; Μήπως χάσουν οι λαοί κάθε έλεγχο στη διαμόρφωση τη μοίρα
τους;
Γρηγόρης
Υπερχρεωμένος
