Πολιτική είναι η αντιπαράθεση μεταξύ κοινωνικών ομάδων για την επιλογή μέτρων και η εφαρμογή των μέτρων αυτών. Η αντιπαράθεση υπάρχει γιατί τα μέτρα επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο τη κάθε ομάδα. Μπορεί να πάρει πολλές μορφές όπως πάλη, διαπραγμάτευση, συνεννόηση.
Σύμφωνα με τη κομουνιστική θεωρία υπάρχουν δύο τάξεις η εργατική και η καπιταλιστική. Οι εργάτες παλεύουν να ανατρέψουν την αστική δικτατορία και να την αντικαταστήσουν με τη δικτατορία του προλεταριάτου η οποία σταδιακά θα μετασχηματιστεί σε αταξική και ακρατική κοινωνία.
Σύμφωνα με τη φασιστική θεωρία υπάρχουν τρεις τάξεις εργαζόμενοι, εργοδότες και ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίες προσπαθούν να συνεργαστούν κάτω από τον έλεγχο του κράτους.
Στη πραγματικότητα υπάρχουν πάρα πολλές κοινωνικές ομάδες οι οποίες προσδιορίζονται με πολλών ειδών κριτήρια:
- Επαγγελματικά πχ έμποροι, βιοτέχνες, δημόσιοι υπάλληλοι
- Οικονομικά κριτήρια πχ άνεργοι, χαμηλόμισθοι, δανειολήπτες
- Οικογενειακά κριτήρια πχ πολύτεκνοι, μονογονικές οικογένειες
- Γεωγραφικά κριτήρια κλπ
Ο κάθε πολίτης ανήκει ταυτόχρονα σε περισσότερες της μιας κοινωνικές ομάδες πχ βιοτέχνης, δανειολήπτης, πολύτεκνος. Στη κάθε κατηγορία υπάρχουν υποκατηγορίες που επηρεάζονται το ίδιο από μια πολιτική αλλά διαφορετικά από άλλη πχ οι έμποροι επηρεάζονται το ίδιο από μια μεταβολή φόρου αλλά εισαγωγείς και εξαγωγείς διαμετρικά αντίθετα από μια εσωτερική υποτίμηση.
Τα πολιτικά κόμματα είναι οι διαμεσολαβητές που έχουν αναλάβει τη διαπραγμάτευση για λογαριασμό των κοινωνικών ομάδων. Επικρατεί ευρέως η αντίληψη ότι οι διαμεσολαβητές έχουν δημιουργήσει δική τους συντεχνία που έχει συμμαχήσει με ειδικές κοινωνικές ομάδες και προωθούν τα δικά τους συμφέροντα. Δεν το σχολιάζουμε απλώς το αναφέρουμε.
Στην Ελλάδα μετά την επταετία η κοινοβουλευτική δημοκρατία θεωρείται τέλειο πολιτικό σύστημα. Να διευκρινίσουμε ότι δεν είναι η μόνη μορφή δημοκρατίας και στη πραγματικότητα μόνο τέλειο σύστημα δεν είναι. Στη πραγματικότητα είναι δικτατορία της πλειοψηφίας (μικρής μειοψηφίας όπως θα δούμε παρακάτω). Αναγνωρίζει τη βούληση της πλειοψηφίας. Δηλαδή το 51% μπορεί να οικειοποιηθεί τις περιουσίες του 49% αν το επιθυμεί. Είναι λίγο ακραίο παράδειγμα για να δείξει τις αδυναμίες που υπάρχουν. Κάποιος μπορεί να επικαλεστεί ότι υπάρχει η προστασία του Συντάγματος αλλά και το Σύνταγμα από πλειοψηφία ψηφίζεται.
Στη ενισχυμένη αναλογική δεν χρειάζεται 51% αλλά 40% περίπου για να πάρει ένα κόμμα αυτοδυναμία και 47% περίπου για αναθεώρηση Συντάγματος. Υποτίθεται ότι στις εκλογές οι πολίτες ψηφίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντα τους τα κόμματα για τα προγράμματα τους. Καθώς ισχυρές κοινωνικές ομάδες επηρεάζουν μέσω των ΜΜΕ τη κοινή γνώμη από το 40% το 25% έχει ψηφίσει σύμφωνα με τα συμφέροντα του και το 15% ενάντια. Στα κόμματα μια τάση η φράξια μπορεί να επικρατήσει και με 30% του συνόλου. Κάνοντας τις πράξεις 25% Χ 30% = 7,5%.
Στην Ελλάδα υπάρχει η «καλή» συνήθεια τα κόμματα να εκφράζουν ασαφείς και αόριστες θέσεις και άλλα να λένε πριν τις εκλογές και άλλα να κάνουν μετά. Έτσι το 7,5% πέφτει ακόμη πιο χαμηλά σε ποσοστά κάτω του 5%. Δηλαδή στη κοινοβουλευτική δημοκρατία ενισχυμένης αναλογικής η εκάστοτε κυβέρνηση εκπροσωπεί κάτω του 5% του εκλογικού σώματος και ασκεί πολιτικές υπέρ αυτών και εις βάρος των υπολοίπων. Κάποια νούμερα είναι κατ’ εκτίμηση και μπορεί να αμφισβητηθεί η ακρίβεια τους, δεν μπορεί όμως να αμφισβητηθεί η λογική πίσω από αυτά.
Σε καμία περίπτωση δεν προτείνουμε να αντικατασταθεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία με δικτατορία. Πρέπει όμως αυτές οι πολύ σοβαρές αδυναμίες να διορθωθούν και η εκάστοτε κυβέρνηση να προσπαθεί να πετύχει μια ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα όλων των κοινωνικών ομάδων και όχι να εκπροσωπεί τα συμφέροντα του 5%.
Η κατάσταση στη χώρα μας έχει φτάσει πλέον σε οριακό σημείο. Διατηρούμε ακόμη λίγες ελπίδες ότι το πολιτικό σύστημα θα μπορέσει να ξεπεράσει τα προβλήματα. Τα χρονικά περιθώρια όμως στενεύουν. Αλλιώς υπάρχουν δύο επιλογές:
- Βίαιη Επανάσταση
- Ειρηνική Επανάσταση
Προτείνουμε μια μορφή ειρηνικής επανάστασης που βέβαια δεν είναι η μοναδική. Οι διάφορες κοινωνικές ομάδες να συσπειρωθούν σε πολιτικά γκρουπ. Πρέπει να υπάρχει κάποιας μορφής συνάφεια η συνέργεια ανάμεσα στις ομάδες που απαρτίζουν τα γκρουπ. Δεν μπορεί εργάτες και βιομήχανοι να συσπειρωθούν στο ίδιο γκρουπ. Στη συνέχεια τα πολιτικά γκρουπ θα διαπραγματευτούν μεταξύ τους χωρίς μεσάζοντες.
Στο ΔΕΚΑ ήδη επιχειρούμε κάτι τέτοιο. Προσπαθούμε να συσπειρώσουμε αδύναμες κοινωνικές ομάδες με βασικές τις εξής:
- Ανέργους
- Δανειολήπτες και οφειλέτες Δημοσίου
- Πολίτες με οικιστικά προβλήματα
Ενθαρρύνουμε κάθε ανάλογη προσπάθεια δημιουργίας πολιτικού γκρουπ από άλλες κοινωνικές ομάδες. Προτείνουμε στο κίνημα των αγανακτισμένων και σε άλλα κινήματα να οργανωθούν με αυτό το τρόπο γιατί όπως αναφέραμε και σε δημοσίευση η προσπάθεια τους δεν ήταν αρκετά αποτελεσματική. Το εάν και σε ποιο βαθμό κάποιο γκρουπ χρησιμοποιήσει επαγγελματίες πολιτικούς επαφίεται στη κρίση του.
Όπως αναφέραμε διατηρούμε ακόμη κάποιες ελπίδες ότι οι διαμεσολαβητές θα μπορέσουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους με γνώμονα το συμφέρον των κοινωνικών ομάδων που εκπροσωπούν. Αυτή θα είναι η πιο εύκολη και ανώδυνη λύση. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και προετοιμασμένοι ούτως ώστε να αποφευχθεί η βίαιη επανάσταση.
ΝΕΑ ΑΡΧΗ
ΝΕΑ ΑΡΧΗ
