Δεν δώσαμε όρκους αιώνιας αφοσίωσης

            «Απευθύνομαι σε εσάς που φύγατε από τη ΝΔ αλλά η καρδιά σας είναι ακόμα εδώ». Ήταν μια αγαπημένη φράση του προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. Ωραία λόγια, δεν λέω... Θα ήθελα όμως να τον ενημερώσω ότι η καρδιά μας δεν ήταν ποτέ στη ΝΔ. Μεταξύ μας κιόλας ούτε η δική του καρδιά ήταν στη ΝΔ γιατί  δεν θα έφευγε για να κάνει τη Πολιτική Άνοιξη. Ούτε θα έχει τα καλύτερα συναισθήματα που η ΝΔ τον καταδίκασε σε πολιτική εξορία για περισσότερο από μια δεκαετία.

            Ήταν μια αναγκαστική επιλογή καθώς ανήκαμε ιδεολογικά στο κεντροδεξιό χώρο. Ακόμη και όταν υπήρχε άλλη επιλογή, όπως η Πολιτική Άνοιξη, το δικομματικό σύστημα που επικρατούσε ανάγκαζε τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν ΝΔ ως προτιμότερη λύση από το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι και πρόσφατα, πολλοί ψήφισαν ΝΔ με «μαύρη καρδιά» για να μην έρθουν οι κρατιστές του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Δεν είχαμε ιδιαίτερη συμπάθεια ή εκτίμηση στα πρόσωπα της ΝΔ. Τους θεωρούσαμε πολύ μέτριους σε ικανότητες αλλά λιγότερο διεφθαρμένους από τους Πασόκους.

            Περάσαμε αρκετά χρόνια από τη ζωή μας μέσα στην ΝΔ. Κακώς καθίσαμε τόσο πολύ, γνωρίζοντας όλα τα στραβά και τα ανάποδα που υπήρχαν. Ελπίζαμε και προσπαθούσαμε για βελτίωση. Αντί για να βελτιωθεί χειροτέρευε. Το κόμμα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Μήπως υπογράψαμε κανένα συμβόλαιο; Μήπως δώσαμε όρκους αιώνιας αφοσίωσης στη ΝΔ; Εδώ δύο άνθρωποι κάνουν γάμο και δίνουν όρκους αιώνιας πίστης αλλά εάν πάρουν διαφορετικές κατευθύνσεις χωρίζουν. Με το ζόρι δε γίνεται.

            «Εσείς χτυπάτε τη ΝΔ περισσότερο και από τους Συριζαίους. Μήπως γιατί η αγάπη γίνεται εύκολα μίσος;» με ρώτησε κάποιος φίλος μου. Δεν νομίζω ότι είναι αυτός ο λόγος. Δεν νοιώθω μίσος γιατί κάποτε βρεθήκαμε στο ίδιο στρατόπεδο και δώσαμε κοινούς αγώνες. Μεγάλη αγανάκτηση νοιώθω γιατί:

• έπρεπε να υποστηρίζω ένα κόμμα που δεν μου ταίριαζε ιδεολογικά και αξιακά
• εισέπραττε το κόπο και τη ψήφο μου και δεν εκπροσώπησε ποτέ τα συμφέροντα μου
• δεν επιτρέπει σε ένα άλλο κόμμα που θα με εκφράζει καλύτερα να ευδοκιμήσει

           

Χρειάζεται επειγόντως να δημιουργηθεί κάτι άλλο στη κεντροδεξιά. Ο αντίλογος είναι ότι καμία προσπάθεια δεν  μακροημέρευσε. Είναι αλήθεια αλλά ήταν διαφορετικές οι συνθήκες. Το πολιτικό σύστημα ήταν δικομματικό. Οι ψηφοφόροι ψήφιζαν αναγκαστικά ΝΔ για να μη βγει το ΠΑΣΟΚ. Από τα πολύ θετικά της κρίσης είναι ότι το σύστημα είναι πλέον πολυκομματικό. Έτσι ο λόγος που δεν επέτρεπε σε ένα άλλο κόμμα να αναπτυχθεί στην κεντροδεξιά έχει σταματήσει να υφίσταται.

            Ακόμη και πρόσφατα, η Ντόρα απέτυχε με τη ΔηΣυ όπως και οι άλλοι με την Ε.Πα.Λ. Συγγνώμη, σωστά κόμματα ήταν αυτά που έφτιαξαν ή προσωπική εκδίκηση στο Σαμαρά;  Δεν μιλάω για τέτοιο κόμματα αλλά για κάτι πολύ διαφορετικό, ένα κεντροδεξιό κόμμα χωρίς τις αδυναμίες της ΝΔ.

            Εάν δεν προσπαθήσεις κάτι δεν γίνεται από μόνο του. Ούτε μπορούμε να καθίσουμε να περιμένουμε αιώνια μήπως κάποιοι από τους πολιτικούς της ΝΔ αξιωθούν να φτιάξουν ένα άλλο κόμμα. Αφού δεν το έκαναν μέχρι τώρα δεν θα το κάνουν ποτέ. Από μια μεριά είναι καλύτερα έτσι διότι θα κουβάλαγαν το βάρος όλων των λαθών της ΝΔ.  

Νίκος Σ