Όταν πεθάνει η ελπίδα

Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε ελπίδα. Ήταν το βασικό προεκλογικό του σύνθημα και σε μεγάλο βαθμό σε αυτό οφείλεται η εκλογή του. Η ελπίδα εύκολα καλλιεργείται αλλά δύσκολα πραγματοποιείται. Τη Κυριακή μετά τις εκλογές, παρατήρησα μεγαλύτερη κίνηση από ότι συνήθως στις ταβέρνες. Αυτό κατά τη γνώμη μου προκλήθηκε από την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες.
Οι λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές έχουν μικρή σημασία για τους πολίτες. Οι περισσότεροι εξάλλου δεν καταλαβαίνουν και πολλά πράγματα. Αυτό που περιμένουν είναι αλλαγή στη προσωπική τους ζωή. Ο άνεργος περιμένει να βρει δουλειά, ο επιχειρηματίας να ανέβει ο τζίρος του, ο μισθωτός να ανέβει ο μισθός του, ο συνταξιούχος να ανέβει η σύνταξη του. Όλοι μαζί περιμένουν μείωση φόρων και διευκολύνσεις η κούρεμα σε δάνεια και οφειλές.

Εάν υπάρξει σημαντική βελτίωση, η προηγούμενη κυβέρνηση θα θέλει εκτελεστικό απόσπασμα. Νομίζω ότι συνολικά για την οικονομία τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Για κάποιους θα είναι λίγο καλύτερα, αλλά για τους περισσότερους τα ίδια η χειρότερα.
Ο κόσμος δίνει λίγο περιθώριο και ελπίζει. Όταν ο άνεργος συνεχίζει να μην βρίσκει δουλειά, όταν ο τζίρος του επιχειρηματία δεν αυξάνεται, όταν η σύνταξη του συνταξιούχου παραμένει ίδια η μειώνεται κλπ η ελπίδα θα μετατραπεί σε θυμό και οργή. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει με επικοινωνιακούς χειρισμούς να καθυστερήσει όσο γίνεται περισσότερο αυτή τη στιγμή αλλά δεν θα την εμποδίσει από το να έρθει. 

Β.Ν.