Ο όρος «Οικολόγοι» είναι ένας
γενικός χαρακτηρισμός που περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές αντιλήψεις. Η ορθή
οικολογία είναι ανθρωποκεντρική. Επίκεντρο της είναι ο άνθρωπος και η προστασία
του περιβάλλοντος γίνεται για τον άνθρωπο. Απαραίτητη θεωρείται η διαβίωση του
ανθρώπου σε φυσικό περιβάλλον.
Εκτός από την ορθή υπάρχει και η
διεστραμμένη οικολογική αντίληψη.
Δεν χρησιμοποιώ τον όρο διαστρεβλωμένη διότι είναι
εξαιρετικά επιεικής. Είναι η μονόπλευρη, στενόμυαλη, φανατική αντιμετώπιση της οικολογίας. Η έλλειψη κοινής
λογικής που τη χαρακτηρίζει, πολλές φορές φτάνει στα όρια της απόλυτης
βλακείας.
Το μέσον γίνεται αυτοσκοπός. Ο
άνθρωπος όχι μόνο βγαίνει απο το επίκεντρο αλλά τελείως έξω απο την εικόνα. Για
τη προστασία του περιβάλλοντος φυλακίζεται μέσα σε τσιμεντουπόλεις και του
απαγορεύεται να ζεί δίπλα στη φύση. Η διεστραμμένη οικολογία δίνει μεγαλύτερη αξία στα δένδρα από τους ανθρώπους. Αγνοεί
τις μεγάλες θετικές οικονομικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν κάποια μέτρα εάν
έχουν έστω και απειροελάχιστη αρνητική επίπτωση στο περιβάλλον. Καταπατά
ανθρώπινα δικαιώματα για χάριν του περιβάλλοντος. Προτιμά να να καούν χιλιάδες στρέμματα παρά να κοπούν
λίγα δένδρα ούτως ώστε να δημιουργηθούν αντιπυρικές ζώνες. Η λίστα δεν έχει
τέλος. Μπορώ να συνεχίσω για σελίδες ολόκληρες.
Προσωποποίηση της διαστρεμμένης
οικολογίας είναι η Τίνα Μπιρμπίλη. Έχει «διαφύγει» στο εξωτερικό γιατί δεν
άντεχε το «βρίσιμο» που εισέπραττε όπου και να πήγαινε στην Ελλάδα. Η Ραχήλ
Μακρή ακολουθεί πιστά τα βήματα της. Πολιτκή εκπροσώπηση η διεστραμμένη
οικολογία έχει βρει στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια μέσα στο κόμμα υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις. Αντιπροσωπείες οικιστών είχαν την
Αδείμαντος
