![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCrQny3xQHo2BXuWiQMzg16ovET6CSEOhve0AjYMxIG2EHju9Aic8wve_2RJu2ItM03w97R5vXDshVHC9G1XvGQU4B0zG7mwMA9Cdx7pms8bXplhjZKf3Vyr6ng1aNQCqv3gkoRlTqpbW8/s320/argentina.jpg)
- περιορισμό του υπεrπληθωρισμού
- αύξηση του δανεισμού σε δολάρια
- αύξηση μισθών και κόστους επιχειρήσεων
-
μικρότερη ανταγωνιστικότητα
Το νόμισμα της χώρας δεν μπορούσε να
υποτιμηθεί για να βελτιώσει τις εξαγωγές της. Όπως συμβαίνει στην Ελλάδα και
στις άλλες χώρες του Νότου σήμερα, η Αργεντινή έπρεπε να περιμένει τη πτώση των
μισθών σε αρκετά χαμηλά ώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική ξανά.
Το Δεκέμβριο του 2001 σε δημοσκόπηση το 62%
δήλωνε υπέρ της σύνδεσης με το δολάριο ενώ
μόλις το 14% ήταν κατά. Πρόκειται για το ίδιο σχεδόν ποσοστό των Ισπανών
και Ελλήνων που δηλώνουν ότι θέλουν να κρατήσουν το ευρώ σήμερα. Οικονομολόγος
της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωνε : «Η υποτίμηση δεν αποτελεί επιλογή για την
Αργεντινή. Και με τόσο υψηλό επίπεδο δολαριοποίησης, μια υποτίμηση θα ήταν
επίσης κοστοβόρος».
Η οικονομία της Αργεντινής είχε συρρικνωθεί
κατά περίπου 8% σε τρία χρόνια. Οι Αργεντίνοι αποφάσισαν πως ότι και να έρθει
στη συνέχεια, δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο από την ατελείωτη ύφεση η
μεσαία τάξη βγήκε στους δρόμους του Μπουένος Άιρες. Οι ταραχές σε ολόκληρη τη
χώρα «έριξαν» την κυβέρνηση. Η Αργεντινή χρεοκόπησε και λίγο αργότερα η χώρα
εγκατέλειψε τη σύνδεση με το δολάριο.
ΝΕΑ ΑΡΧΗ
ΝΕΑ ΑΡΧΗ