Το κράτος επικαλούμενο ένα άρθρο του Συντάγματος καταπατά ένα άλλο άρθρο του Συντάγματος και θεμελιώδεις αρχές ανθρώπινων δικαιωμάτων, εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη και αρνείται να δώσει λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα δεκαετιών. Οικοδομικοί συνεταιρσμοί και εταιρείες που κατέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κέρδισαν μεγάλες αποζημιώσεις που το κράτος ακόμη δεν έχει καταβάλλει. Για τον πολίτη μέσου και χαμηλού εισοδήματος η προσφυγή σε Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι πολύ δύσκολη.
Τα δύο κόμματα (μέχρι πρόσφατα) εξουσίας δίνουν κατά καιρούς υποσχέσεις για τακτοποίηση του θέματος αλλά επί της ουσίας δεν κάνουν τίποτε για να συνεχίσουν να υφαρπάζουν τη ψήφο εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών και να συλλέγουν πρόστιμα. Επίσης φοβούνται την έντονη αντίδραση διαφόρων ομάδων που εναντιώνονται σε λύση για διαφορετικούς λόγους :
α) Κάποια αριστερά κόμματα επειδή μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων τους είναι φανατικοί οικολόγοι και επίσης σύμφωνα με τη κοσμοθεωρία τους όλα ανήκουν στο κράτος.
β) Δικηγορικοί Σύλλογοι επειδή έρχονται χιλιάδες υποθέσεις γύρω από αυτά τα ζητήματα στα δικαστήρια κάθε χρόνο.
γ) Σύλλογοι Δασολόγων επειδή δασονόμοι και δασάρχες έχουν ένα επιπλέουν εισόδημα από μίζες.
δ) Κάποιοι δικαστές για το ίδιο λόγο.
ε) Περιβαντολλογικές ΜΚΟ για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους και να συνεχίσουν να παίρνουν κρατικές επιδοτήσεις.
Τα ΜΜΕ έχουν συντελέσει στο μεγάλο βαθμό παραπληροφόρησης που υπάρχει στην κοινή γνώμη και στην κακή εικόνα που έχει δημιουργηθεί για όσους αντιμετωπίζουν οικιστικά προβλήματα.
