Επομένως
χωρίς κάποια στήριξη από ΜΜΕ η ύποπτες διαδρομές, η πιθανότερη πορεία που
μπορεί να ακολουθήσει μια πολιτική κίνηση είναι αυτή της Χρυσής Αυγής και της Ένωσης
Κεντρώων. Εμείς στη Νέα Αρχή ξεκινήσαμε την προσπάθεια το 2010 και μόλις
κλείσαμε πέντε χρόνια. Στα αρχικά στάδια της λειτουργίας δεν ήμαστε καν
πολιτική κίνηση αλλά δίκτυο. Επομένως έχουμε πολύ μακρύ δρόμο μπροστά μας. Το
καλό είναι ότι τα έξοδα μας είναι ελάχιστα καθώς παραμένουμε πολιτική κίνηση
και δεν γινόμαστε κόμμα. Έτσι μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά αλλά δεν ξέρω
εάν θα αντέξουμε ψυχολογικά. Ο Λεβέντης και ο Μιχαλολιάκος πρέπει να είναι
παραδείγματα προς μίμηση από αυτή την άποψη. Εάν διατηρήσουμε την ελπίδα και τη
πίστη, τότε κάποια στιγμή θα επιτύχουμε την είσοδο στη Βουλή. Αυτό αφορά το
μεσοπρόθεσμο ορίζοντα δηλαδή 3-5 χρόνια.
Μακροπρόθεσμα δηλαδή μετά τα 5 χρόνια
μπορούμε να ευελπιστούμε σε σταδιακή άνοδο των ποσοστών.
Ο
Ελληνικός λαός όμως έχει άμεσα και πολύ σοβαρά προβλήματα που δεν μπορούν να
περιμένουν. Επομένως χρειάζεται και μια βραχυχρόνια μεθόδευση. Στη κεντροδεξιά
υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό κενό. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της ΝΔ
του 40+% είναι απογοητευμένοι, δυσαρεστημένοι, εξοργισμένοι. Θέλουν μια άλλη
εναλλακτική. Αρκετοί δεν ψηφίζουν πλέον ΝΔ. Οι περισσότεροι ψηφίζουν ΝΔ αλλά με
«βαριά καρδιά» για να μην κυβερνήσει ένα κόμμα της κεντροαριστεράς. Ένας
τρόπος για να επέλθουν άμεσες εξελίξεις προς όφελος του ελληνικού λαού είναι
με σαρωτικές αλλαγές στο κόμμα της ΝΔ. Από τη μεριά μας κάνουμε ότι
μπορούμε. Έχουμε κάποιους διαύλους επικοινωνίας και παράλληλα πιέζουμε όσο
μπορούμε. Εξαρτάται όμως κυρίως από τον «ξενοδόχο» που είναι οι
μεγαλοπαράγοντες της ΝΔ. Όπως όλα δείχνουν δεν θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές.
Ο
άλλος τρόπος είναι να δημιουργηθεί ένας εναλλακτικός πόλος στη κεντροδεξιά. Όλες οι
προσπάθειες απέτυχαν και ούτε φαίνεται να δημιουργείται κάτι σύντομα. Εάν
ηγηθούν πρόσωπα της ΝΔ, πιθανότατα η προσπάθεια θα αποτύχει γιατί οι ψηφοφόροι
δεν θα δουν κάποια σημαντική διαφορά από τη ΝΔ. Συνέβη με τη Νέα Μέρα, το
Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Ελλάδας, την Ένωση για την Πατρίδα και το Λαό. Κάτι
αντίστοιχο συνέβη και στην κεντροαριστερά με προσπάθειες από Λοβέρδο, Κατσέλη
κλπ.
Ακούγονται κατά καιρούς σενάρια που αναφέρονται σε διάφορα πρόσωπα
όπως το Παύλο Γλύξμπουργκ, τη Γιάννα Αγγελοπούλου, το στρατηγό Φράγκο, το Βασίλη Μαρκεζίνη. Τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα υποστηρίζονται από το εφοπλιστικό
λόμπυ του Λονδίνου. Νομίζω ότι τα «πετάνε» δοκιμαστικά για να ανιχνεύσουν την
αντίδραση του κόσμου. Για να μην επιχειρούν κάτι, μάλλον θα έχουν διαπιστώσει
ότι η αντίδραση του κόσμου σε μια τέτοια προοπτική δεν είναι επαρκής. Επομένως
δεν βλέπω άλλη επιλογή από το να δημιουργηθεί ένας δεύτερος πόλος γύρω από το
δεύτερο κόμμα της κεντροδεξιάς που είναι η ΧΑ. Αυτό βέβαια με την προϋπόθεση
ότι θα εγκαταλείψουν ακραίες στάσεις και συμπεριφορές.
Μάρκος Α
