Καθόντουσαν κατηφείς κάποιοι Συριζαίοι από τη κυβέρνηση και
συζητούσαν για το τι θα κάνουν μετά την υπογραφή του Γ’ Μνημονίου. Έγινε ο εξής
διάλογος:
A: Κάπως
πρέπει να διαχειριστούμε το θέμα με έξυπνο τρόπο!
Β: Νομίζω ότι το πιο σωστό και έντιμο είναι να πάμε σε
εκλογές και να ζητήσουμε τη ψήφο εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού.
Α: Άντε ρε, το πίστεψες και εσύ. Έτσι το λέμε για εκφοβισμό
δεν πρόκειται να το κάνουμε.
Β: Και τότε τι γίνεται;
Γ: Θα σου πω εγώ τι γίνεται. Θα υπογράψουμε το Γ’ Μνημόνιο
και θα τους πούμε ότι θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της Θεσ/κης σε βάθος
τετραετίας.
B: Μεγαλύτερη
μπούρδα από αυτή δεν έχω ξανακούσει!
Α: Το ότι είναι μεγάλη μπούρδα το ξέρω εγώ και εσύ. Οι
ψηφοφόροι όμως δεν το ξέρουν. Και το πρόγραμμα της Θεσ/κης ξέραμε ότι είναι
ανεφάρμοστο αλλά οι ψηφοφόροι δεν το ήξεραν και το πίστεψαν.
B: Τι
να σου πω! Δεν τους περίμενα για τόσο βλάκες! Καλά και πόσο θα τραβήξουμε αυτό
το παραμύθι.
Α: Όσο πάει. Δεν θυμάσαι ο Ανδρέας Παπανδρέου που εκλεγόταν συνέχεια
με ψέματα.
Β: Άλλες εποχές και άλλες καταστάσεις. Τότε υπήρχαν
περιθώρια.
Α: Άλλες εποχές αλλά η βλακεία του ελληνικού λαού παραμένει
ίδια.
Γ: Εγώ νομίζω ότι μπορούμε να το τραβήξουμε μακριά αυτό
το παραμύθι. Μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο.
Β: Και μετά τι θα κάνουμε;
Γ: Πριν τις εκλογές θα πάρουμε κάποια μέτρα από το πρόγραμμα
της Θεσ/κης. Εάν βγουν οι άλλοι ας κόψουν το λαιμό τους για τι θα κάνουνε. Εάν βγούμε
εμείς κάτι θα σκεφτούμε πάλι τότε.
Β: Δεν ξέρω ρε παιδιά. Εγώ δεν θέλω να με κρεμάσουν στο
Σύνταγμα και να πληρώσω τα ψέματα του Σαμαρά και του Παπανδρέου μαζεμένα.
Γ: Σιγά ρε μη σε κρεμάσουν οι Έλληνες στο Σύνταγμα. Αφού
είναι τελείως ζώα δεν τους βλέπεις. Τρώνε κουτόχορτο. Ότι τους πεις το
πιστεύουν. Θα τους πλασάρουμε αυτό το παραμύθι για τη τετραετία. Θα πιάσει θα
το δεις. Έλα, θα σε βάλουμε και σε καλύτερη θέση με πρώτη ευκαιρία!
Λευτέρης Π
