Δύο Ελλάδες – DEGADENCE STORY συνέχεια

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο αναφέραμε τα μέλη ΔΣ και τους Διευθυντές της ΔΕΗ. Ένας και ένας, διαλεχτοί. Ο ένας κολλητός του ΓΑΠ, ο άλλος του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο άλλος του άλλου Βαγγέλη, του Μεϊμαράκη, ένας Καλαματιανός, η κόρη της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ (η ΔΗΜΑΡ έφυγε απο τη συγκυβέρνηση, αυτή έμεινε στη ΔΕΗ), διάφορα κομματόσκυλα της ΝΔ. Όλοι αυτοί πληρώνονται «τρελλά λεφτά» και «τρώνε και πίνουν στη υγειά των κορόϊδων». Όμως η ΔΕΗ είναι ένα απλό παράδειγμα, όχι η μοναδική περίπτωση. Παντού στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ η ίδια κατάσταση. Το πάρτυ συνεχίζεται, για λίγους.

Υπάρχουν δύο Ελλάδες αυτή τη στιγμή, δύο διαφορετικοί κόσμοι. Από τη μιά η Ελλάδα των αυτοκτονιών, των σισιτίων, της ανεργίας της οικονομικής ανέχειας. Από την άλλη η Ελλάδα των πονηρών, των συστημικών, των κολλητών, των κομματικών που ζούν ζωή χαρισάμενη. «Τα παίρνουν» από «δέκα μεριές» ενώ 1,5 εκατομμύριο Έλληνες δεν έχουν καμμιά δουλειά και άλλοι τόσοι περίπου έχουν μισή δουλειά. Φαινομενικά

βρίσκονται σε διαφορετικά στρατόπεδα αλλά είναι η ίδια κλίκα που συνδέονται μεταξύ τους με «περίεργους και σκοτεινούς» τρόπους.  Δημόσια, εκφράζουν με περισσή υποκρισία λύπη και συμπάθεια για τη κατάντια του Ελληνικού λαού. Μεταξύ τους γελάνε σε βάρος των ηλιθίων Ελλήνων που πληρώνουν με το αίμα τους τις «τρελλές αμοιβές τους». Δεν έχουν την αξιοπρέπεια να μειώσουν δραματικά τις αμοιβές τους. Τους αξίζει το εκτελεστικό απόσπασμα. Δυστυχώς έχει καταργηθεί.

Το κόμματα της συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, και ΔΗΜΑΡ) θα έπρεπε να συγκεντρώσουν συνολικά ποσοστά κάτω από 5%. Γιατί δεν γίνεται αυτό; Γιατί και οι άλλοι είναι ίδιοι και χειρότεροι.

Σωτήρης Κ